St. Lucia

Goedenavond allemaal

Na een heerlijk hapje eten met een paar reisgenoten weer een verslagje van ons.

Gisteren zijn we vertrokken uit Swaziland. Nog een paar dingen die we erover willen vertellen. Wanneer een Swazilees een stukje grond wil hebben om  te verbouwen dan gaan ze naar de koning met een koe die gemiddeld 3000 a 4000 rand kost. De koning geeft jouw de grond die je hebt uitgekozen. Dit is tot aan je dood. Wanneer een familielid het stukje wil overnemen gaat deze wederom met een koe naar de koning en mag op het zelfde stukje verder bouwen. Op deze manier bouwt hij een aardige veestapel op. Heeft hij ook wel nodig met 16 vrouwen en de nodige kinderen.

Het recht is hier vrij wreed. De mannelijke Swazilezen mogen elkaar niet vermoorden, dat is al weer een pluspunt. Mocht een Swazinees zijn buurvrouw naar de hemel hebben gebracht dan komt hij voor het recht te staan. Die bepaald dat jij zelfmoord gaat plegen. Vervolgens wordt hij naar een hoge berg gebracht, de zelfmoordberg, en mag ervan afspringen. Degen die het overleven krijgen een nieuw leven. Je snapt dat het percentage hiervan erg laag ligt.

China heeft hier een grote fabriek staan die de mineralen verwerkt die zij in de grond vinden. Verder staat er een enorm gebouw van de Amerikaanse ambassade. De stenen waarmee het gebouw is neergezet komen uit Amerika.

Zuid Afrika bereik je vanuit Swaziland via de grenspost. De zuid Afrikanen houden van netheid. Eerst allemaal 2 aan 2 voor de bali. Nee het was een oneven aantal dus allemaal achter elkaar. Goed wij gedaan, vervolgens moeten we van bali verwisselen. Iedereen weer omgedraaid maar nu was nummer 1, de laatste. Dat kon niet, de hele sliert weer omgegooid. Je snapt het heeft even geduurd voordat alles was geregeld. 

Je rijdt naar de provincie Kwazulu Natal. Hier is een stamhoofd nog het opperhoofd maar voor de vorm. Hij heeft niets te vertellen. Gisteren laat in de middag zijn we aangekomen in St. Lucia. Een leuk toeristisch stadje met een lange straat waar alles afspeeld. We zijn met een bootje de rivier op gegaan om nijlpaarden en krokodillen te ontdekken. Die waren snel gevonden maar ze hadden geen zin om hun mond open te trekken,  want dat zou een geweldig beeld geven volgens de meneer die het bootje bestuurde. Op de valreep gebeurde het nog, maar je kunt je voorstellen dat na 2 uur een ieder steeds meer de slappe lach kreeg.

Vandaag zijn we naar het Hluhluwe Imfolozi park geweest. Het derde grootste natuurreservaat van de wereld. Het is anders dan het KNP. Het is groener, meer heuvelachtig en de dieren zijn moelijker te vinden. 1000 meter verder zie 3 olifanten op een bergtop staan. Veel nijlpaarden, zebra's ook hier weer mooie vogels en veel bokken en herten. De olifanten zijn in grote getalen te zien en van ieder diersoort zijn er veel jonge geboren. Van de olifant wordt altijd gedacht en dat is ook zo dat hij een ijzersterk geheugen heeft. Maar de buffel doet er niet voor onder. De zwakke, oude en jonge dieren worden in de midden van de kudde gezet  om te beschermen. Mocht het een leeuw lukken om er toch een te pakken te krijgen is die mooi in de aap gelogeerd. De buffels onthouden welke leeuw het is geweest en blijven hem in lengte van dagen herkennen. Zij jagen de leeuw op om hem te doden. Het vehaal gaat dat er een leeuw 4 uur in de hitte in een boom heeft gezeten en de buffels stonden hem met mes en vork op te wachten. Hoe het is afgelopen zegt het verhaal niet.

Morgen nemen we weer afscheid van St. Lucia en reizen door naar Royal Natal natinaal park waaronder andere Drakensbergen ligt.

Nog even een ding, als je denkt die dames kunnen uitslapen, nou nee. Iedere morgen is het om 06.00 uur op staan of nog vroeger. Het vroegste is geweest om 04.30 uur voor een game drive.

Tot de volgende keer.